CONXURO DE QUEIMADA
Mouchos,coruxas,sapos e bruxas.
Demos,trasgos e diaños,
espiritos das nevoadas veigas.
Corvos,pintigas e meigas,
feitizos das menciñeiras.
Podres cañotas furadas,
fogar dos vermes e alimañas
lume das santas compañas.
Mal de ollo,negros meigallos,
cheiro dos mortos,tronos e raios.
Ouved do can,pregón da morte,
fuciño do sátiro e pe do coello.
Pecadora lingua de muller casada cun home vello.
Averno de Satán e Belcebú,
lume dos cadáveres ardentes,
corpos mutilados dos indecentes,
peidos dos infernales cus,
muxido da mar embravescida.
Barriga inútil da muller solteira,
falar dos gatos que andan á xaneira,
guedella porca da cabra mal parida.
Con este fol,levantarei as chamas deste lume
que asemella ó do inferno,
e fuxirán as meigas a cabalo das suas escobas,
índose bañar na praia das areas gordas,
¡Oíde! ¡Oíde!
os ruxidos que dan as que non poden deixar de queimarse no
augoardente, quedando así purificadas.
E cando este brebaxe baixe polas nosas gorxas,
quedaremos libres dos males da nosa alma e de todo embruxamento.
Forzas do Ar,Terra,Mar e Lume
¡A vos fago esta chamada!
Si é verdade que tedes máis poder que a humana xente,
eiquí e agora,facede que os espiritos dos amigos que estean fora:
¡Participen con nós desta Queimada!